Melancholic

AI-Generated Music

6 Tracks

Melancholic Tracks

Peronul Gol

Cover art for Peronul Gol by Elena Rotari
02:57

20 hours ago

by Elena Rotari

Am nevoie de un fond muzical pentru un clip. Tânărul pleacă cu trenul din gara unui oraș, hotărât să lase în urmă o iubire neîmplinită. E trist, regretă ceea ce a fost frumos, dar e nerăbdător să fie fericit. Vagonul se umple de oameni străini. Mi-e inima strânsă, e şapte şi zece, Mă-ntorc la fereastră şi stau ca pe spini.

Peronul Gol

Cover art for Peronul Gol by Elena Rotari
02:51

20 hours ago

by Elena Rotari

Am nevoie de un fond muzical pentru un clip. Tânărul pleacă cu trenul din gara unui oraș, hotărât să lase în urmă o iubire neîmplinită. E trist, regretă ceea ce a fost frumos, dar e nerăbdător să fie fericit. Vagonul se umple de oameni străini. Mi-e inima strânsă, e şapte şi zece, Mă-ntorc la fereastră şi stau ca pe spini.

Cover art for Lonely Rainfall Blues by Alejandro Escalante
03:06

1 week ago

by Alejandro Escalante

I want a vintage song from the 1950s in English, sung by a male voice. A song worthy of a rainy night in some remote town in the United States of America. The lyrics have to be sad and melancholic.

Cover art for Lonely Rainfall Blues by Alejandro Escalante
03:12

1 week ago

by Alejandro Escalante

I want a vintage song from the 1950s in English, sung by a male voice. A song worthy of a rainy night in some remote town in the United States of America. The lyrics have to be sad and melancholic.

Cover art for Nie dzwoń już by jagoda zietara
03:33

3 weeks ago

by jagoda zietara

Zwrotka 1 Pamiętam każdy twój szept, jakby to było dziś, nawet cisza między nami miała własny rytm. Miasto tętniło, a my razem z nim, teraz tylko echo w duszy i niedopity drink. Zostały zdjęcia, których nie chcę już znać, uśmiechy, które bolały bardziej niż płacz. Mówiłaś: „będę” – dziś nie wiem, gdzie jesteś, czy też czujesz chłód, gdy wracasz w to miejsce? Refren Nie dzwoń już, nie pisz mi wię

Cover art for Nie dzwoń już by jagoda zietara
02:35

3 weeks ago

by jagoda zietara

Zwrotka 1 Pamiętam każdy twój szept, jakby to było dziś, nawet cisza między nami miała własny rytm. Miasto tętniło, a my razem z nim, teraz tylko echo w duszy i niedopity drink. Zostały zdjęcia, których nie chcę już znać, uśmiechy, które bolały bardziej niż płacz. Mówiłaś: „będę” – dziś nie wiem, gdzie jesteś, czy też czujesz chłód, gdy wracasz w to miejsce? Refren Nie dzwoń już, nie pisz mi wię