Melancholic

AI 생성 음악

6 트랙

Melancholic 트랙

Peronul Gol

Elena Rotari의 Peronul Gol 커버 아트
02:57

22시간 전

by Elena Rotari

Am nevoie de un fond muzical pentru un clip. Tânărul pleacă cu trenul din gara unui oraș, hotărât să lase în urmă o iubire neîmplinită. E trist, regretă ceea ce a fost frumos, dar e nerăbdător să fie fericit. Vagonul se umple de oameni străini. Mi-e inima strânsă, e şapte şi zece, Mă-ntorc la fereastră şi stau ca pe spini.

Peronul Gol

Elena Rotari의 Peronul Gol 커버 아트
02:51

22시간 전

by Elena Rotari

Am nevoie de un fond muzical pentru un clip. Tânărul pleacă cu trenul din gara unui oraș, hotărât să lase în urmă o iubire neîmplinită. E trist, regretă ceea ce a fost frumos, dar e nerăbdător să fie fericit. Vagonul se umple de oameni străini. Mi-e inima strânsă, e şapte şi zece, Mă-ntorc la fereastră şi stau ca pe spini.

Alejandro Escalante의 Lonely Rainfall Blues 커버 아트
03:06

1주 전

by Alejandro Escalante

I want a vintage song from the 1950s in English, sung by a male voice. A song worthy of a rainy night in some remote town in the United States of America. The lyrics have to be sad and melancholic.

Alejandro Escalante의 Lonely Rainfall Blues 커버 아트
03:12

1주 전

by Alejandro Escalante

I want a vintage song from the 1950s in English, sung by a male voice. A song worthy of a rainy night in some remote town in the United States of America. The lyrics have to be sad and melancholic.

jagoda zietara의 Nie dzwoń już 커버 아트
03:33

3주 전

by jagoda zietara

Zwrotka 1 Pamiętam każdy twój szept, jakby to było dziś, nawet cisza między nami miała własny rytm. Miasto tętniło, a my razem z nim, teraz tylko echo w duszy i niedopity drink. Zostały zdjęcia, których nie chcę już znać, uśmiechy, które bolały bardziej niż płacz. Mówiłaś: „będę” – dziś nie wiem, gdzie jesteś, czy też czujesz chłód, gdy wracasz w to miejsce? Refren Nie dzwoń już, nie pisz mi wię

jagoda zietara의 Nie dzwoń już 커버 아트
02:35

3주 전

by jagoda zietara

Zwrotka 1 Pamiętam każdy twój szept, jakby to było dziś, nawet cisza między nami miała własny rytm. Miasto tętniło, a my razem z nim, teraz tylko echo w duszy i niedopity drink. Zostały zdjęcia, których nie chcę już znać, uśmiechy, które bolały bardziej niż płacz. Mówiłaś: „będę” – dziś nie wiem, gdzie jesteś, czy też czujesz chłód, gdy wracasz w to miejsce? Refren Nie dzwoń już, nie pisz mi wię